Posted in 09 Bali, Java en Kalimantan, tagged Balinees dorp, Balinese ceremonie, Bila, De stilte, feest, Lawar, Sembahyang on 6 december 2011| 12 Comments »
We gaan met Ketut (de Ketut die in Corner66 werkt) naar zijn dorp.
Er is een ceremonie voor de verjaardag van zijn dorp. Het dorp Bila in het noorden van Bali.
Als we aankomen gaan we eerst zwemmen in de rivier. Midden in de natuur in ons blootje. Ketuts dochters zwemmen een stukje van ons vandaan met hun kleren aan en giechelen. (meer…)
Posted in 08 Terug in Nederland, tagged Balinese ceremonie, De stilte, Offertjes, Sembahyang on 5 juli 2011| 8 Comments »
Bali heet wel het eiland van de 1000 tempels. Overal waar je komt, zie je tempels en offerplaatsen. Grote voor de banyar (wijk), maar ook kleinere voor een straat, voor een huis, voor een winkel of restaurant.
Als je de huistempeltjes en alle andere plekken meerekent waar offertjes (sembahyang) worden gedaan, zoals het strand, de weg – noem maar een plek op en er wordt geofferd – dan zou het wel eens zo kunnen zijn dat er voor elke inwoner gemiddeld wel 1 offerplaatsje is, zo’n 3 miljoen dus. (meer…)
Posted in 07 Bali, Java en Sumba, tagged Bali, De stilte, Legian, Nyepi, Ogho ogho, Wonen in het buitenland on 9 maart 2011| 10 Comments »
Frans smst me verdrietig van de trein in Nederland, dat hij nu al heimwee heeft.
Ik zie dat het al 2 weken en 1 dag geleden is sinds mijn vorige blog. De tijd is omgevlogen. Na Java keerden we weer terug naar de basis: Legian.
Posted in 07 Bali, Java en Sumba, tagged Bali, De stilte, Wonen in het buitenland on 22 oktober 2010| 9 Comments »
Na een dag hard werken ( ja, echt waar) ga ik nog even naar de oceaan.
Me af laten spoelen. De oceaan neemt alles mee: de warmte, het werk, alles is weg altijd in een paar minuten. (Ook af en toe een bril! Die doe ik nu dus steeds af…).
Ik loop naar de poort van het mini oerwoudje in Legian met mijn sarong aan.
Geen enkele Balinees loopt met een sarong, tenzij er een cermonie is. Met een sarong aan, geeft dus veel bekijks en opmerkingen. Maar het is een soort traditie geworden. Huub loopt zo al 15 jaar naar het strand. En het is zoveel makkelijker omkleden.
Gelukkig is het maar 50 meter. Ik ga de poort door, groet de lege flessen verzamelaar en dan ben ik in het mini-oerwoudje. Nou, ja.. het is wild en je kan er lentoro plukken en besjes eten. Het is in ieder geval een oase zo tussen alle drukke straten.
Ik kom op het strand en zie dat onze boom (van Huub en mij) bezet is. (meer…)
Peter van de Griendt - Weblog 