Op naar Johannesburg….

Zuid-Afrika, Tergniet (bij Mosselbaai)

De braai was erg gezellig. We aten snoek en Hans verzekerde me dat dat een andere snoek is dan wij die kennen. Het was in ieder geval erg lekker. De buurman was niet blij met de afschaffing van de apartheid(!) en vergleek terloops zwarten nog met bobbejanen (die apen ja!), maar daar ben ik maar niet op in gegaan.
In ZA zijn mensen als die buurman, de Wilders of Verdonk stemmers natuurlijk. Alleen hier is het zo schrijnend. Het verschil tussen arm en rijk (toch grotendeels hetzelfde als zwart en blank) is zo ontzettend groot. Je ziet mensen met kruiwagens kasten vervoeren, die hebben dus niet eens vervoer. Heel veel zwarten lopen kilometers langs de snelweg om ergens te komen. Als je dan zegt dat de zwarten dom zijn vind ik dat heel pijnlijk.

Read Full Post »

Zuid Afrikaans Mobiel nummer

Zuid-Afrika Strand (bij Kaapstad)

Zo daar is tie weer. Vanuit het hete Zuid-Afrika.
Ik heb eigenlijk niet zoveel te melden, maar schrijf voornamelijk dit berichtje om mijn ZA mobiele nummer door te geven: +27711215729
Kunnen jullie me allemaal gaan SMSen. Vooral als ik in Johannesburg ben, zal ik minder berichten schrijven en/of lezen, omdat daar niet echt een computer in de buurt is.

Ik heb in mijn ‘blanke leven’ hier nog de universiteit van Stellenbosch bezocht, leeuwen zien paren, schildpadden zien paren (daarvan heb ik een filmpje, zal ik tzt op YouTube zetten, het is werkelijk geweldig), en nog meer gedanst. Nee, die lekkere was geen zwarte, Monique, en ik geloof ook niet dat ik een zwarte vrouw gezien heb bij de tango. Is een bleke aangelegenheid, haha.

Read Full Post »

Ik ben het chronologische helemaal kwijt nu..

Zuid-Afrika Strand (bij Kaapstad)

Leuk dat je dat vraagt Peggy, of dat tafellaken van wolk altijd over de Tafelberg hangt. Bijna altijd dus, behalve als er geen wind is. Toen Annali en ik erop gingen was er even geen wind en geen laken dus en dan heb je mooi uitzicht. Maar dan is het natuurlijk ook stikkes heet.

Ik ben hier tussendoor enorm aan het verwerken, er komt van alles boven, ook van heel vroeger. Helemaal uitgeteld kom ik smorgens vroeg me bed uit. En hoppa, dan gaan we weer. Annali spot (ZA voor maakt grapjes) over dat ik blij ben als ik bij de kindjes in Johannesburg ben, zodat ik kan uitrusten, omdat ze me de hele tijd meesleept. Maar ik vind het erg leuk dat ze het doet. Vroeg me wel af of Hans en zij er wel iets aan hebben zo, maar zij verzekeren me ervan dat ze ook genieten van mijn bezoek. Zomaar ontvangen is nooit mijn sterkste punt geweest!

De kinderen van Annali en Hans wonen allebei in het buitenland. De dochter in NL en de zoon in Dubai.

Read Full Post »

Bruine ogen overal

Zuid-Afrika, Strand (bij Kaapstad)

De volgende dag gaan Annali en ik naar Spier. Dat is een wijngaard, maar is uitgegroeid tot een natuur-attractiepark: roofvogels, cheetas, maar ook wijnproeven en een kunst-tentoonstelling.
We gaan naar de roofvogels en we mogen ze zelfs op onze arm zetten. Er is ook een voorstelling, waaruit blijkt dat een uil alleen oor is, een adelaar alleen oog is, dus slechts 1 zintuig hebben, een interesante gedachte.

Het zijn zieke of gewonde vogels die weer worden opgeknapt en zo mogelijk weer in de natuur vrijgelaten. Of het zijn in de steek gelaten kleintjes en het eerste dier dat zo’n vogel ziet is hun moeder/vader. Als dat een mens is identificeren ze zich daarmee. Een human imprint heet zoiets. Zo’n dier kan nooit meer terug in de natuur omdat het geen roofvogel is maar een soort mens. S’avonds gaan we alweer dansen: tango in Muizenberg. Dat lukt mij matig.

Op de weg daarheen rijden we trouwens langs uitgestrekte velden met kleine golfplaten huisjes. Deze velden voelen als eilanden afgescheiden van de omgeving. In India loopt arm en rijk veel meer door elkaar heen.

Read Full Post »

Aangekomen …

Zuid-Afrika, Strand (bij Kaapstad)

Haai alweer,
Gisteren heelhuids aangekomen in Cape Town. Titia en Joep brachten me weg naar het vliegveld. Is toch ook wel een leuke manier om weg te gaan. Mira en Nadja aan de telefoon en allemaal smsjes nog op de valreep. Heel fijn.
Bij het landen werd ik toch wel wat nerveus. Wat staat me hier te wachten? Zou het überhaupt wel leuk worden?

Maar ik word heeeel gastvrij ontvangen door Annali en Hans.
Hans is jarig op deze dag, maar gaat gewoon werken. Annali begint me alles te vertellen. Van praktische dingen tot politieke dingen. En dat allemaal in het Afrikaans en ik praat gewoon Nederlands.
Kuieren betekent zoiets als van gezellig op bezoek zijn. Ik ben hier dus niet op bezoek, maar ben een kuiergast. Dat jullie het maar weten.

Read Full Post »