Egypte, Cairo
De rit van het vliegveld naar het hotel geeft een eentonige indruk van Cairo. Vierkante huizen van baksteen en beton in lagen van 10, vele lagen hoog. Sommige geschilderd in pastel, de meeste nog niet. Later hoor ik dat als een huis af is er tax betaald moet worden, daarvoor nog niet: dé manier dus om een stad er onaf uit te laten zien.
De chauffeur, de eerste egyptenaar waarmee ik dus praat, zegt dat hij naar Europa wil, maar daarvoor een uitnodiging nodig heeft.
In het hotel hard werkende, onderdanige egyptenaren, het beeld van een arm land dat hard werkt voor toeristen, niet in de laatste plaats om ze van hun geld af te helpen.
Ik drink een biertje en ga vroeg slapen en sta 15 uur later op: echt geslapen heb ik niet.
Ik besluit gelijk maar met het gratis busje van het hotel naar down town te gaan.
In het busje ontmoet ik 3 britten en 1 italiaan. Ze willen naar de markt om te shoppen en ze vinden het goed als ik met ze meega. De markt lijkt als in India: volgepakte winkeltjes, volle straten, scooters er tussendoor, herrie, kleuren, geuren. Ik begin aan te komen en geniet….
Ik wordt gezoend door een egyptenaar. Gelukkig had ik vantevoren gezien dat ze zo elkaar begroeten. Later wordt de italiaan gezoend door de falafel bakker en staan we quitte.
De dag erop besluit ik te niksen bij het zwembad. De Lonely Planet erbij over Israel.
Ik ontmoet kort Ton (degene die de tour gaat leiden). Hij is aangekomen met zijn dochter en vriendin, die hij die dag op het vliegveld gaat zetten. Ik ontmoet Margreet, die ook meegaat met de tour, maar zij zit helemaal in haar boek: de Inwijding.
Op de een of andere manier valt het niksen me zwaar.
Er spoken een aantal steeds terugkerende beelden/geluiden door mijn hoofd: het liedje van Bloody Mary, de schrik der zee (het lijflied van mijn Ikariam alliantie), de grafiekjes van de beurs.
Maar ook twijfels over de reis (“7 weken, waar ben ik toch aan begonnen?”, twijfel over spirituele reizen in het bizonder (zie Hawaii), “5 weken Israel, wat moet ik daar?”.
Ik probeer te smsen met het thuisfront, maar daarmee gaat van alles mis.
Mijn buik is van slag en slapen lukt nog steeds niet.
Kortom de energie blokkeert enorm op alle fronten.
Savonds eet ik samen met Margreet en we hebben een leuk gesprek: Hoe we tot deze reis kwamen, hoe we Ton hebben ontmoet, hoe onze levens de laatste jaren totaal overhoop gingen: banen, huizen, relaties.
Haar leven, ze is 4 jaar ouder, is nu weer in stijgende lijn, dat is goed om te horen.
Dat was fijn. Het smsen lukte daarna weer. Mijn buik komt ook weer wat bij…
SMS update: 29 oktober 2008 :
Ff een sms update om te zeggen dat ik maar niet de tijd krijg om naar een internet cafe te gaan. Het gaat goed hier en de groep is fijn. We waren in Alexandrie en Cairo en zijn nu in El Minia. Zodra ik de tijd krijg (weet niet wanneer), schrijf ik een heus bericht. Veel lieve groetjes aan jullie allemaal.
Reacties op bovenstaand reisverslag
Mira
26 oktober 2008
Eentonige indruk
De eerste egyptenaar waarmee ik dus praat
Een uitnodiging nodig
Te niksen
Ik ontmoet
Het lijflied van mij
Mijn buik is
Kortom
Enorm op alle fronten
Savonds eet ik
Haar leven
Is goed om te horen
Dat was fijn.
Ook weer wat bij…
Ik wordt gezoend
Mira
26 oktober 2008
Daar ben je dus aan begonnen.
nadja
26 oktober 2008
maar de gordijnen hangen wel mooi, t kastje is trouwens ook mooizeggen we maar dan
Irene
26 oktober 2008
Er is altijd wel zo’n dag dat je je afvraagt waar ben ik nou weer aan begonnen, maar het is altijd weer de moeite waard. Gooi maar overboord, je bent er nu, dus dan maar noodgedwongen genieten!
Titia
26 oktober 2008
Je hebt in elk geval geen saai leven !
En je zit… weer heerlijk in de warmte.
Geniet er maar lekker van.
Lieve groeten,
mama Josee
26 oktober 2008
Leuk bericht, Peet,en écht. De overpeinzingen
en twijfels horen er bij
en jouw foto ook ! Een
nadenkelijke Peter. Leuk
hoor. En je lijkt als nooit tevoren op papa
Jan Driessen. Ontmoet ik
die ook nog eens …..
Ik zie al naar het volgende bericht uit …
Kusje
Frans
26 oktober 2008
Ja waar ben je mee bezig… vraag ik mij hier in dat koude kikerlandje ook vaak af! Maar jij zit wel lekker in een warm land en doet allerlei mooie ervaringen op, oké en soms zoeken hoe en wat verder maar dat is hier ook. Ga maar lekker genieten en ervaren daar, benieuwd hoe je het verder gaat hebben en wens je heel veel goeds en plezier toe.
Groet, Franske (0:
Davidson
27 oktober 2008
Hey die Peter,
zozo klink niet echt van, daar moet ik ook heen haha.
ben benieuwd wat je nog meer gaat mee maken.
groetjes David
Remia
27 oktober 2008
He Remie,
Zo te horen gaat het dus erg goed met je, haha. Dit zijn echt de perfecte verhalen voor je boek ‘De lotgevallen van een reizende huismus’. Dus ga zo door. Ik wacht met spanning op het volgende hoofdstuk…
Liefs, Remia
Zus Lieneke
29 oktober 2008
Hai Peet, zie ik nou alWEER een foto van jou met zon en groen enzo….. heeeeeerlijk!
Zo te horen aan je overpeinzingen ben je daar al net zo hard op zoek als hier….doet me denken aan het boek De Alchemist waar ik het al met je over had. Heb je nou aleens wat van Paulo Coelho (mijn favoriete schrijver) gelezen? Doen! De alchemist om mee te beginnen dus en er even in te komen.
Kus!
PS Lon en ik gaan ook een reisje maken: een lang weekend samen naar Wenen! Eind november. Leuk he?
Anneke
31 oktober 2008
Veranderingen gooien de ordening overhoop. En na een poosje komt er weer ordening en mijn ervaring is dat ik dan weer rond loop met een vanzelfsprekendheid en plezier en verwondering over de wereld: en mijn lichaam weer vertrouwd voelt en ik mijn plek weer voel in het geheel. Een dag tegelijk: en volg waar ik energie van krijg. Dan blijf ik in beweging. Alleen of in een groep(je).
Ben benieuwd naar je ervaringen met Ton.
groetjes,
Anneke
Peter van de Griendt - Weblog 