Feeds:
Berichten
Reacties

Archive for mei, 2010

Fred en ik worden opgehaald door Miertje en Naddie op Schiphol. Opeens hebben die Balinese bloemen in het haar.
Na een half uurtje gaat Mira werken in Zoetermeer en Nadja naar school in Den Bosch. Fred gaat met de trein naar Schiedam en ik naar Nijmegen.

Frans haalt me op van het station.
In mijn (lege) flatje drinken we een Westmalle. (meer…)

Read Full Post »

Na de operatie is het opeens heel erg duidelijk dat ik bijna terugga naar Nederland.

Ik word opeens doodmoe.

Ik ben verknocht aan Bali (mata hari, de oceaan, de mango, de doerian, de papaya, de sirikaja ..). En ik ben verknocht aan de Balinezen. Zeker Iluh zal ik missen.

Maar iets trekt zich ook terug. Ik vind het namelijk ook fijn weer terug te gaan. Een gedeelte is al in Nederland. Ik droom al over Nederland.

Een verscheurd gevoel. Maar ook een leeg gevoel en doodmoe dus. Ik heb alles gegeven.
Ik heb zin om even alleen te zijn. (meer…)

Read Full Post »

Balifokus

Ik lees een artikeltje in een lokaal blaadje over Yuyun Ismawati. Zij zet zich in voor het milieu op Bali en heeft daarvoor Balifokus opgericht.
“Tourists returning from the Indonesian vacation isle of Bali carry home memories of green rice paddies, pounding surf and colorful Hindu ceremonies. What they leave behind is more alarming: an average of 11 lb. (5 kg) of waste per person per day, 10 times what the average Indonesian piles up”

Ja, overal ligt hier afval.

(meer…)

Read Full Post »

Gisteren was het dan zover: Iluh zou worden geopereerd! Ze is erg gespannen en ik probeer het luchtig te houden door grapjes te maken. Als we in het ziekenhuis aankomen, vragen ze wanneer Iluh voor het laatst gegeten heeft. Smorgens dus, haar galgemaal: nasi goreng!

(meer…)

Read Full Post »

Fred

Als Fred terug is uit het ziekenhuis en weer in Ubud, ga ik met het brommertje een dagje (en een nachtje, jaja, een logeerpartijtje..) bij hem op bezoek. Hij maakt het goed en kan weer alles. Maar als ik er dan ben, voelen we ons beiden onmiddellijk weer niet op ons gemak….

Pas als we erover praten wordt dat minder. En zeker na de conclusie van ons beiden, dat het nooit echt geweldig zal worden tussen ons, ontspannen we en hebben we een prettige avond.
Je hoeft niet met iedereen geweldig kontakt te hebben, zelfs al is het familie.

(meer…)

Read Full Post »

Fred
Voordat Fred echt is aangekomen in Ubud valt hij met zijn scooter.
Zijn wonden lijken mee te vallen.
Hij zet zijn spullen in zijn gehuurde huisje en gaat naar de plaatselijke kliniek om zijn wonden te laten bekijken. Drie uur later wordt hij 30 kilometer verderop geopereerd in Denpasar.
Alle wonden vielen mee, maar een pink was gebroken en de beste en snelste oplossing was operatief het bot weer aan elkaar schroeven.
Dit alles wordt vanuit Nederland gevolgd en betaald door Fred’s ziekenfonds. Inclusief de ambulance van Ubud naar Denpasar, de taxi terug naar Ubud. Maar ook de taxi twee dagen later, van Ubud naar Denpaser en weer terug, als Fred op controle moet komen om de hechtingen te laten verwijderen.

Iluh
Iluh vertelt me dat ze nog nooit in Ubud is geweest. (meer…)

Read Full Post »

Zomaar!
En zonder slang!

Het werkritme was ik kwijt.
Mijn doel was ik kwijt.
Het gevoel dat ik helemaal op mijn plek ben was ik kwijt.
Mijn hart klopte niet meer op het ritme van Bali. (meer…)

Read Full Post »